Dag 12 30 juni Treviglio 99 KM

Het onderscheid op deze dag kan niet groter. Als u ooit aan het Comomeer bent, in Colico, ga naar Albergo Sci d'oro. Net buiten de drukte is het de meest memorabele overnachting tot nu geworden. We werden welkom geheten door nonna in de rolstoel en de buurvrouw. De gastvrouw was met een motormaaier het gras aan het kortwieken en gaf ons kamer 6. Fantastisch uitzicht, prachtig terras, heerlijk eten, alles uit eigen tuin of van de buren. De eigenaar heeft ook een zus die meehelpt; ze lijken zo weggelopen uit het kleine huisje op de prairie. Ook de espresso was super (foto). 's Morgens weer op de fiets. We voelden ons rijk, samen op het fietsje langs het Comomeer, ook nog met de pont naar Belaggio, en daar zit hem de kneep: deze kilometers zijn stiekem meegeteld. Na het meer brood, San Daniele ham en pesto. Daarna was het vooral warm, onverhard, stoffig en druk. Nu zitten we in Treviglio in een zakenhotel. Fiets in het kantoor van de directie en airconditioning op de kamer; heeft bij 35 graden ook zijn charme. We zijn om 16 uur gestopt; het tempo moet iets omlaag, anders komen we tot de straat van Messina. Twee dagen Po. We genieten elke dag en moe? Hoezo?

Hotel: Atlantic Treviglio

Heilig boontje

We zijn nog niet tevreden over jullie antwoorden over de boontjes. We hebben nog een tweede foto. Wie weet het?

Dag 11 29 juni Colico (Comomeer) 95 km

Korte samenvatting: 35 km klimmen, 35 km afdalen en 25 km fietsen. Lange samenvatting: Thusis was perfect, goed hotel en prima eten. Om 7 uur ontbijt en om 8.15 op de fiets, voorzien van voor- en achterlicht. De tocht van Thusis naar Splugen is al behoorlijk zwaar. Gemiddeld 10 km per uur. De temperatuur liep al snel op. Je rijdt eigenlijk tot iets voor Splugen de route naar de San Bernardino. Vanuit Splugen begint het echt zware werk, 6-8%. Het middendeel iets lichter en de laatste 4 km 'a stairway to heaven'. Haarspeldbochten boven elkaar gestapeld en in een dwingend ritme omhoog. Alleen gestopt voor een foto. En dan................ 2200 meter, 1500 meter geklommen, met zijn tweeën, de stampende stoker en glimlachende Leo. Hulde aan Geraldine want hoger dan de Vaalserberg was ze nog nooit gefietst. Boven een paar foto's, een Nederlands stel uit Tilburg op weg naar Florence, even naast de sneeuw gestaan, een paar Amerikanen verteld wat die rare Nederlanders aan het doen zijn, jasje aangetrokken, en naar beneden. Van 2200 naar 300 meter afgedaald. Vooral voor de stoker vervelend, want bij deze snelheden en bochten kan je je niet echt oriënteren. Gelukkig vermaakte ze zich met de wonderlijke flora in de berm, die zorgde voor heimwee aan het tuintje thuis. Beneden aangekomen nog met een stel Belgen gepraat en toen naar het Comomeer. Drukke weg, zeer toeristisch maar net buiten Colico hebben we uitzicht op het meer in opperste rust.
Het was warm vanmiddag, 32 graden. Dat belooft wat voor de Po vlakte. 280 km vlak richting zuidoost. O ja, we hebben net naar de overkant gezwaaid, naar George Clooney, hij vroeg of we een Nespresso kwamen drinken. Nou nee dus, wij willen echte! Op de foto de haarspelden!

Hotel: Sci d'oro, Colico

Dag 10 Foto

Gisteren geen foto door internet pech. Hier lijkt alles het weer te doen. Het uitzicht van de Polenroute.

Dag 10 28 juni Thusis 95 km

Vanmorgen na een lange nacht en een bescheiden ontbijt weer op pad
gegaan vanuit Oberriet. Je slingert langs de Rijn, door Zwitserland,
daarna door Oostenrijk, daarna door Liechtenstein. De route is vrijwel
vlak maar vaak over zand/grind paden. Ging weer prima. Het dorp van
Heidi hebben we letterlijk links laten liggen om te voorkomen dat we
vanwege sentimentele redenen niet verder zouden willen gaan. Na het
passeren van Chur hebben we besloten de zware Polenroute te nemen. Dit
is een route hoog boven de Rijn (onverhard) die in de oorlog is
uitgehakt door Poolse arbeiders die naar Zwitserland waren gevlucht.
We hebben zelfs een paar honderd meter gelopen, want de Keutenberg is
leuk maar vijf achter elkaar werd te veel. Thusis is 35 KM voor de top
van de Splugenpas. Morgen een uurtje eerder op, 7 uur ontbijt en dan
zien we het wel of het gaat. We nemen de hele dag voor de klim en de
afdaling. En dan................ Het hoogtepunt van de vakantie: ons
eerste kopje echte Italiaanse espresso. Eigenlijk doen we het daar
allemaal voor. Nederland 2-1, of dit voetbal tegen Brazilië voldoet?,
zien we volgende week wel weer. Groet aan de lezers en de volgers.

Hotel: Weiss Kreuz, Thusis

Dag 9 27 juni, Oberriet, CH. 93 KM

Vandaag een rustige dag gehad, Vijf uur op de fiets. Tante Sidonia had een klein ontbijtje voor ons na een onrustige nacht, veel uitgaansverkeer. Eenmaal op de fiets werd het een afwisselende dag. Eerst het dal van de Thur, later het dal van de Sitter, met de 'ferryman'. Middels een kleine omweg kom je in een natuurgebied met een recreatieboerderij aan de rivier. Hier zet een lokale veerman je over (schijnt een bedevaartsroute geweest te zijn), maakt een foto van je en vertelt over de honderden Nederlanders die hij veilig overgebracht heeft. Daarna afdaling naar de Bodensee, het Benidorm van Zwitserland. Daar lekkerbekjes gegeten van zoetwatervis. G: geen petite friture btw. Daarna fiets je langs de grens van Oostenrijk ( St Anton, drie uur lopen! ) over een kilometers lang onverhard pad. Nu een heerlijk hotel, Wasje op het balkon, Duitsland 4-1 , en dadelijk heerlijk koud bier. We zien de eerste bergen met sneeuw. Morgen kruipen we voorbij Chur en dan ................ Op de foto het pontje. De ferryman komt later.

Hotel: zur Krone, Oberriet

Vraag van de dag?

Hoe heet dit gewas, wij weten het niet. Ongeveer 120-150 cm hoog. Soja?

Dag 8 26 juni Frauenfeld 115 km

Zwitserland is niet zenuwachtig meer. Na een hoopvolle avond werd het niets. Het hotel gisteren was super. Na een heerlijke nacht vanmorgen op de fiets. Het was al snel warm. De route loopt langs de moeder van aller rivieren de Rijn. Deels aan de Zwitserse kant, deels aan de Duitse kant. We konden elke keer, ondanks onze snelheid, zonder Zwitserland vignet het land in. Mooie dorpjes met een hoog rollator gehalte. Ook de lunch was revalideren in het park van een kurort. Daarna net voor Waldshut op een Keutebergje een enorme knal: ketting gebroken! De achterste ketting aan gort. Gelukkig alle materiaal bij ons om de ketting iets in te korten en naar Waldshut af te dalen. De plaatselijke mechanicien keek goedkeurend naar de gekoppelde schakel, dus alleen voor de zekerheid een neue kette gekocht. Daarna nog een uur of twee gestoempd en nu zijn we in Frauenfeld. Leuke kern, verder niets aan. Tante Sidonia van hotel Libelle wachtte ons op en de tandem kreeg een plekje in de kelder van het spookhuis. We gaan maar een Italiaan zoeken. Op de foto een grensovergang Laufenburg.

Hotel: Libelle Frauenfeld

Dag 7 25 juni Kaiseraugst (CH ) 112 KM

Vandaag heeft la douce France zich weer van zijn beste kant laten zien. De oude Herberg, les deux clefs, uit 1632, had een prima bed en een perfect ontbijt. Rond 9 uur zijn we rustig door de wijngaarden en de akkers gefietst. Daarna kilometers bospad en daarna langs een kanaal. Onderweg café met taart, stokbrood geit tomaat en een achterband op de kop getikt. Helaas geen vouwband dus de achterband verwisseld en de vouwband weer in de tas gedaan. Daarna een cultureel uitje. In Weil am Rhein naar het Vitra museum geweest. De gebouwen waren mooier dan de inhoud. Wel mooi hoor die Vitra meubelen. Daarna naar Basel, een heel gedoe natuurlijk, maar na een half uurtje zaten we weer op de GPS track. Gaat eigenlijk prima. We kijken per dag 6-7 keer in het boekje en rijden verder achter het pijltje aan. We zitten nu in Landgasthof Adler in Kaiseraugst. Allemaal zenuwachtig natuurlijk, voetbal vanavond. Nog 300 km tot de voet van de Alp. Gaan we rustig 3 dagen over doen. Tot morgen. Op de foto de fietsbrug tussen Frankrijk en Duitsland over de Rijn.

Hotel: Adler, Kaiseraugst (ook op terugweg overnacht met Birgit)

Dag 6 24 juni Turckheim (Colmar) 118 km

We kunnen het niet laten, weer een flinke dag.
Zonder dat we het wisten zaten Hans en Joke weer in hetzelfde hotel. Prima gegeten in restaurant la Piscine, Italiaans op zijn Frans. Heerlijk en lang geslapen en om 9 uur op de fiets. Na 10 km begon de aanloop naar de col du Donon. Het is 10 km 4% en daarna 7 km 7%. Heavy maar goed te doen, zeker toen de tandem een tandem werd. De top is 820 meter, maar geen bordje te zien. Iets na de top een gigantische bosbessen taart, in een tent die op Falty Towers leek, inclusief Cleese. De afdaling zal ik jullie besparen, want mijn typesnelheid staat niet toe om te beschrijven hoe 65 km per uur voelt. Later nog een kleine hobbel (col de Steige) en daarna rap naar Selestat. Daar besloten nog een uurtje van het zonnetje, de rugwind en het prachtig fietspad door de wijngaarden te genieten. Turckheim is een echt toeristendorp, vanavond een miniwandeling, eten en voetbal kijken. A bientot! Op de foto een stukje klim.

Hotel: les deux Clefs, Turckheim

De kamer : eind van de middag

Dag 5 23 juni Sarrebourg 135 km

Veel te lang gefietst vandaag. Vanmorgen heerlijk ontbeten met onze tandemvrienden van gisteravond. Net na negen uur op de fiets. In Kedange nog brood en water ingeslagen, want de eerste 100! Km zijn er geen winkels. Ook vandaag de hele dag klimmen en dalen. Af en toe zwaar, maar meestal goed te doen. In het dorp waar we wilden overnachten was het hotel vol, dus we moesten verder dan gedacht. Het voordeel is dat we dicht tegen de Vogezen aan zitten, dus morgen de eerste col (tweede categorie). In de Elzas hebben we ons zelf een halve rustdag beloofd. Op de foto fietspad in Lotharingen (praten ze Duits).

Hotel: Les Cedres, Sarrebourg

Dag 4 22 juni Koenigsmacker (Frankrijk) 115 km

Een bijzondere dag: mooi weer, zonnetje, redelijk vlak en een jarige ! Geraldine is jarig. Bedankt voor jullie sms berichten! Om 9 uur na een stevig ontbijt vertrokken uit Dasburg. Na 1 km waren we in Luxemburg. Daarna het dal van de Ours, het dal van de Saur tot slot het dal van de Moesel. De gehele dag op en neer. 10 km per uur omhoog en soms boven de 50 naar beneden. De foto is uit Schengen. Daar staat een monument met oa de foto van Aad Kosto en Piet Dankert. Kent u ze nog. Schengen is al weer 25 jaar geleden. Langs de Moesel was het racen. Ruim boven 25 km per uur gemiddeld. Over de hele dag 19.8. Het laatste uur reden we samen met een stel uit Gouda op een .......... tandem. Het plaatselijk nieuws opent vanavond met onze komst denken wij. We gaan nu een feestbiertje drinken en maken het laat vanavond. Om 21:30 plat denken we. Tot morgen.

Hotel: La Lorraine, Koenigsmacker

Dag 3 21 juni Dasburg 113 km

Het was een stevige dag vandaag. Na een prima maaltijd gisteren en een lange nacht die begon met Brazilië op de buis, maar na de 1-0 niets meer gezien. Ook het ontbijt was prima, dus op naar de Hoge Venen. Leeg, mooi, hertje gezien, om de onverharde wegen heen gereden, een beetje verdwaald, maar tussen de middag heerlijk taart in Butgenbach. Ook nog twee binnenbandjes gescoord. Daarna 30 km afdalen. De weg loopt hier voor een deel over een oude spoorweg die ze met zand en grint hebben verhard. In onze taart-eet-pauze grote schrik. Telefoon kwijt. Gelukkig alleen op de verkeerde plek opgeborgen. Daarna de zwaarste klim tot nu. Ruim 3 km van 7-8 %, waarna we rustig hebben doorgefietst naar het hotel. Gezellig: allemaal Nederlandse motor mannen en vrouwen. Nu een biertje op 1000 meter van de Luxemburgse grens. Volgers en sms-ers bedankt voor de steun. O ja, laatste uur zon er voor gewoon fris.

Hotel: Daytona Dasburg

Dag 2 20 juni Raeren 126 km

Vandaag een lange rit gemaakt. Na het sterrendiner gisteravond, het gesnurk van Hans en een heerlijk ontbijt vertrokken we om 09:10 uur. Door Belgie, vaak langs de Willemsvaart, ging het aangenaam snel. Het pad langs het kanaal was af en toe onverhard, dus na een tijdje een lekke achterband. Zelfs de kevlarlaag van de band was beschadigd. Balen dus en 20 min. oponthoud. Daarna lunch in het Wyck in Maastricht. Toen de keuze gemaakt er nog maar een flinke slinger aan te geven. De Bemelerberg ging vlot, maar na Epen werd het zwaarder. Om 17:30 uur in Raeren gearriveerd. Wasje hangt en lekker gedouched. Dadelijk een hapje eten en vroeg naar bed. Morgen vast weer heftig. Groet en een foto uit het Geuldal.

Hotel: Zum Onkel Jonathan, Raeren

Dag 1: 19 juni Valkenswaard 99 km

Dag 1 zit er op. Een paar flinke buien, maar wind mee. Bij Rijen even gegeten. De route was rustiek langs kanalen, door bos en heide en zelfs af en toe een zandpad. Nu zitten we aan de borrel bij Hans en Ella. Morgen via België naar Maastricht en daar begint de route echt. De wind blijft noord dus dat helpt geweldig. De foto is het ontroerende afscheid. Iedereen dank voor jullie goede wensen.

Hotel: Chez Ella en Hans Valkenswaard

Zierikzee

Gisteren heen en weer naar Zierikzee geweest. Heen forse tegenwind, terug wind schuin achter. Totaal 145 kilometer, dus een fikse afstand. De tocht verliep voorspoedig, alleen loopt de voorrem wat aan en is de fiets smerig van de modder in de Heinenoordtunnel. Nog 7 dagen tot de start!