woensdag 21 juli 2010

Kaart van de route

De route die wij hebben gefiets ziet u hier op de kaart. Er staan een paar variaties op de route. In de Vogezen hebben wij de route genomen over de col du Donon. In Italie hebben we Firenze, Siena, Orvieto gereden. De totaal gefietste afstand was 2140 km, het hoogste punt 2140 meter (Splugenpas).

maandag 19 juli 2010

Bonen!! Koolzaad!!

De bonen quiz is na lang zoeken gewonnen door Andre van Zundert die met de suggestie kwam dat het koolzaad moest zijn. Nader biologisch en google onderzoek leerde dat dit de enige juiste oplossing is.

maandag 12 juli 2010

Dag 24 12 juli Roma 35km

We zijn er. Roma. Na ons dorp een lange afdaling over een drukke weg, een espresso en weer verder. Op een moment twee tunnels en een 2x2 baan autoweg. Nog even gevraagd, mag je gewoon fietsen.
In Rome ging het redelijk, alleen wel een lekke voorband door glas. Maar ja, eigen schuld. We hadden St. Christoffel niet bij ons die we van Ursula en Peter hadden gekregen.
Aankomst bij het Pantheon met champagne. Fiets in de auto gezet, omgekleed, ons wat gepoedeld en nu lekker de stad in.
Op de foto: finish bij het Pantheon in Rome!

zondag 11 juli 2010

Dag 23 11 juli 10 km

Vanmorgen naar het dorpje gefietst voor een cafe en een dolci. Verder wat rondgehangen.
De kinderen waren onverwacht snel aanwezig, al voor 13 uur, zodat we met elkaar de pranza (lunch) hebben genoten in de agriturismo. Vanmiddag gezwommen en eindelijk weer echt wat gelezen, heerlijk.
Vanavond gaan we in Rome voetbal kijken bij Imre en Paolo, een vrienden en collega van Kirsten.
Morgen nog 30km. Het verslag volgt morgen.
Dan een aantal opmerkelijke zaken:
Het weer: één regenbui in Hoge Zwaluwe, weinig wind, zeker niet tegen! Wel warm, eigenlijk vanaf Noord Frankrijk.
De route: de boekjes van Paul Benjaminse vergen enige gewenning, maar als je gewend bent werkt het prima. Zonder onze Garmin Edge 705 was het echter veel minder plezierig geweest. Was echt super. De routes zijn beschikbaar voor wie ze hebben wil als tcx en crs files.
De tandem: het fietsen met de tandem is echt fantastisch. Je gaat altijd even snel en je wordt nooit ingehaald door je partner :). We hebben nooit het gevoel gehad dat het niet liep. Ook niet bij het klimmen.
Bagage: met dit mooie weer hadden we nog minder kunnen meenemen. Het totale gewicht van alles was tussen de 185 en 190 kilo inclusief de hoofdrolspelers van de Blog.
Overnachten en eten: hotels meestal makkelijk te vinden en eten meestal goed.
Vakantiegevoel: we hoorden vaak: je bent zo eigenlijk niet op vakantie. Het tegendeel was het geval: het was een super vakantiebeleving. Het verstand gaat op de fiets echt op 0 (nul). Heerlijk.
Blog: is ons goed bevallen. Vonden het leuk om andere van ons maffe plan mee te laten genieten en hebben genoten van jullie reacties.
Mooiste deel route: moeilijk te zeggen. Elzas, Zwitserland, Splugenpas, Comomeer, Apenijnen, Toscane etc.
Minste deel: Po vlakte.
Morgen volgt het finishverslag.
Op de foto het uitzicht vanuit ons huisje. Links hoog ligt Tivoli, ooit het buitenverblijf van de Romeinse keizer.

zaterdag 10 juli 2010

Dag 22 10 juli Castelnuovo del porto 58 km

De voorlopige finish.
Van Sutri zijn we naar het wonderschone kratermeer van Bracciano gefietst. We dachten een hotel met zwembad te kunnen vinden. U raadt het al, neen dus. Alles vol, weekend enzo.
Toen maar gebeld naar onze agriturismo of we een dag eerder konden komen. En ja wel, ons appartement Olivo was beschikbaar.
De tocht ging door een schitterend gebied maar ook hier continu dalen en klimmen. Aangekomen in het dorp stonden we waarschijnlijk wat hulpeloos te kijken, Een italiaan sprong in de auto en als een echte ploegleider leidde hij ons naar de finish.
Het is een hooggelegen prachtig complex (http://www.vallesiriaca.it/). We zien Tivoli liggen. Rome ligt verscholen achter een heuvel.
Morgen niet fietsen? Misschien wel een rondje in de buurt.
De kinderen zijn inmiddels onderweg en we zien er naar uit ze morgen te ontmoeten.
We hoeven nu een paar dagen niet uit de koffers te leven en hebben een echt huisje in plaats van een hotelkamer.
Op de foto een eerste indruk van ons onderkomen.
Morgen een terugblik en maandag fietsen we symbolisch naar de echte finish na ruim 2100 km SAMEN op onze Koga.
O ja: 1 lekke band, 1 gebroken ketting, een balhoofd wat om een likje vet vraagt, remblokjes voor aan vervanging toe en een tik in de crank. Onze fiets heeft zich prima gehouden met dank aan Marco van Bike4travel (http://www.bike4travel.nl/). Prima zaak in Capelle aan de IJssel als je met de fiets op vakantie wil of een vakantiefiets zoekt.

Hotel: agriturismo Valle Siriaca, Castelnuovo del Porto

vrijdag 9 juli 2010

Dag 21 9 juli Sutri 83 km

De dag begon soepel na een fantastische maaltijd gisteren. Overnachting, uitgebreid diner, koffie, ontbijt voor 120 euro samen. Na het ontbijt zijn we naar Civita gereden in Bagnoregio. Een rots met de rest van een stadje waar de omgeving door aardbeving en/of vulkaanuitbarstingen is verdwenen. Lezen we nog na. Daarna 15 km afdaling. Daarna was het best een zware dag met veel klimwerk. De flanken van de monte Cimino, waren prachtig. Twee prachtige dorpen vandaag beide gelegen op een tufstenen rots: Vitorchiano en Soriano. Daarna alles wat armoediger. Wilden overnachten bij Ronciglione, maar dat viel tegen. Het enige hotel dat er een beetje uitzag zat vol. Geraldine heeft toen naar Sutri gebeld en de lokale herbergier had nog een kamer.
We zitten 40 km van onze officieuze finish (de agriturismo) en 60 km van Rome. Hoe we het morgen gaan doen weten we nog niet. Let op het nieuws!
Het verbaast ons nog steeds dat we geen dag met tegenzin op de fiets hebben gezeten. Het is allemaal boven verwachting gegaan.
Op de foto: de oorsprong van Nutella en Brokking gebak. We hebben miljoenen hazelnootbomen gezien, onvoorstelbaar. Hoe ze dat elk jaar oogsten is ons een raadsel.

Hotel: Sutrium, Sutri

donderdag 8 juli 2010

Dag 20 8 juli Bagnoregio 77 km

Gisteravond in la Punta gegeten in Chiusi Scalo. Prima carpaccio met truffel en ravioli burro salvia en ravioli met baccala. Daarna in een bar voetbal gekeken, waar de Italianen voor Allemagna waren.
Vandaag eerst bijna 20 km vlak. Na een espresso een dolci en een watertje, een stevige klim met twee beloningen: het prachtige dorpje Ficulle en het uitzicht op het dal en de heuvels westelijk ervan. Veel olijf- en wijngaarden. Prachtig. Daarna volgt de afdaling naar Orvieto scala (laag) alwaar we hoopten met de funiculare omhoog te gaan (een soort tandradbaantje waar de fiets in mee mag), maar deze bleek defect.
Wat te doen................ Gewoon omhoog fietsen natuurlijk. De beloning een prachtige stad en een nog mooiere Duomo, die zowaar niet in de steigers stond. We wilden hierna nog een kilometer of 20 fietsen. Weer zwaar klimwerk: 4-15%. De afdaling naar Bagnoregio was versperd door een aardverschuiving. In deze regio niets bijzonders. We lopen straks naar een oud deel van het stadje wat er bij een aardbeving vanaf is gebroken. Bij de entree van het dorp een agriturismo la Divina Amore. We zijn de enige gasten en hebben een landhuis met enorm gazon en zwembad tot onze beschikking. Heerlijk. We gaan zo het dorp in en laten ons vanavond culinair verwennen, want er wordt voor ons gekookt vanavond. Rome ligt hier 140 km vandaan. Nog een paar korte dagen dus. Op de foto live opnamen van vandaag.

Hotel: agriturismo la Divina Amore, Bagnoreggio

woensdag 7 juli 2010

Dag 19 7 juli Chiusi 64 km

Een rustige dag vandaag na de uitbundige viering van het behalen van de finale van het Nederlands elftal. Alhoewel wij hebben op bed gekeken met zijn tweeen. We begrijpen dat het in Ollanda groot feest is. Zondag zijn we gelukkig weer herenigd met Kirsten, Birgit en Vincent, dus dan kunnen we met elkaar huilen of feesten. De laatste 10 minuten lieten zien dat Nederland erg kwetsbaar is. Maar nu de fiets. We hebben eerst het laatste stukje Crete gefietst en daarna een uitstapje gemaakt naar Lucignano. De nieuwe weg brengt je zo in het centrum, maar steil!!!!!!! Prachtig stadje. Daarna naar de vallei waar ook de A1 loopt, de autostrada naar Rome. Als kleine kinderen gestopt en naar de voorbijsnellende auto's gekeken, wetend dat Rome minder dan 200 km van ons verwijderd is. We hebben nog vier dagen omdat we dan naar een agriturismo net boven Rome gaan. Op maandag gaan we dan met de kinderen Rome in om te finishen bij het Pantheon.
Paul Benjaminse zorgde daarna voor een onverharde route langs oude kanalen op de route Arezzo Chiusi. Na een tijd hebben we deze route verlaten en zijn we in een dorp een hapje gaan eten. Op het menu stond iets wat we nooit eerder hadden gezien: Risotto al fragola e limone. Risotto met aardbeien, citroen en Parmegianno. Onverwacht lekker (foto). Daarna door naar Chiusi. Weer geen agriturismo aangetroffen dus nu in het dorp in een eenvoudig hotelletje. Morgen weer wat zwaarder en gaan we naar Orvieto, alwaar in de kapel van de kathedraal de beelden te zien zijn die ooit gebruikt zijn voor het maken van de clip 'Thriller' van Micheal Jackson. Je kan het maar weten. Iedereen gegroet uit molto caldo Italia.

Hotel: Centrale, Chiusi scala

dinsdag 6 juli 2010

Dag 18 6 juli Asciano 15+72= 87 km

Het was gisteren genieten in Borgo Antico. Bruschetta met funghi en kippenlevertjes, Penne met verse ricotta en tomaat, papardelle met konijn, bistecka met gegrilde funghi porcini, vitello, panna cotta en chocoladetaart. Na een stille nacht en een ontbijt op het dorpsplein weer terug naar de route. 11km afdalen 4 klimmen. In Greve een espresso en weer in de slag met de route. Zwaar, zoals een stevige Chianti dus. Twee stevige klimmen, maar de beloning was Siena. Altijd weer een innemende stad zonder het overrompelende van Florence of Rome. Aangesproken door amerikanen en italianen met een fietshart en op de Campo op de foto gezet door twee mensen uit India! Een ijs van Nallini en verder. Buiten de stad dreigde er regen, maar ook vandaag hielden we het droog. De Crete was weer prachtig. Kaal, grote vlakken landschap, af en toe een huis met een cypressenlaantje. Prachtig. Asciano is een aardig dorp. Mooie kamer in hotel la Pace. Rome is net meer dan 200 km. We schieten op en genieten nog steeds. Vanavond calcio!!!!!!!
NB: de foto: het bord stond niet beneden. Omhoog is niet gevaarlijk, maar wel zwaar.

Hotel: la Pace, Asciano

maandag 5 juli 2010

Dag 17 5 juli Greve in Chianti 50 + 15= 65 km

Gisteren in Florence gegeten en door de stad geslenterd. Veel te warm, maar prima naar ons zin gehad,alleen het ijsje viel zwaar. Met de trein terug en in hotel Europe in Signa geslapen. Vanmorgen op de tandem langs de Arno gefietst en Florence nog een keer bekeken, na de oversteek van de rivier en een bezoek aan David van Michelangelo (de replica) de Chiantistreek in. Flink klimmen zo af en toe, maar what goes up, must come down zong Blood Sweat and Tears al. Maar het was vooral Sweat vandaag. In het verleden hebben we vaak in deze regio gekampeerd, dus wilden we ons lievelingsrestaurant Borgo Antico in Lucolena bezoeken. Vanuit Figline is dat al een flinke klim, maar vanuit Greve is het 15 km om waarvan 11 stijf omhoog. Om 17.30 uur gearriveerd en het goede nieuws is dat het morgen andersom is, 4 omhoog dus. Morgen Siena tussen de twee palio's in. Misschien wel de mooiste stad van Italië. Maar ook dan eerst klauteren door wijn- en olijfgaarden.

Hotel: Borgo Antico, Lucolena, Greve

zondag 4 juli 2010

Dag 16 4 juli Signa 89 km

Het hotel van gisteren had een prima kamer en de fiets werd bijna in de kluis opgeborgen, maar er was ook een verrassing want het hotel werd door 80 en 90 jarigen bevolkt. Tijdens het eten gaf dat een Lindonk gevoel. Na het ontbijt 9 km afdalen en daarna 26 km klimmen. Dit viel erg mee want we slingerden door een kloof in de bergen. We voelden ons een beetje hoofdrolspeler in een slechte Italiaanse speelfilm met de titel: Bicicletta a domenica, waarbij de vele recreatiefietsers, veelal uitgedost in kleurige en modieuze kleding, allemaal de opdracht hadden gekregen ons iets goed toe te wensen: Bellisimi, Bravissimi, Salve, Vai Vai. Deze hartekreten werden door allerlei gebaren aangevuld. Super vonden we al deze belangstelling en aandacht. Ook bij iedere stop moesten we ons verhaal vertellen en beloven dat we in de finale Allemagna zullen verslaan.
Na een steile afdaling stonden we in Pistoia. De eerste Toscaanse stad. Slingerend door de boomkwekerijen bereikte onze route de meest onherbergzame routeaanwijzing. We moesten een doodlopende straat in en bij de muur links bij de pijl op de grond. Wij zagen niets maar een vrouw deed de deur open en wees ons de weg door een steeg langs een huis van 60 cm breed een dijkje op. Daarna volgde de eerste Toscaanse poggio, waarvan er nog vele zullen volgen. Signa ligt 13 km voor Florence en gaan daar nu met de trein naartoe. Morgen doen we het op de fiets en gaan we slapen en vooral eten bij ons favoriete restaurant Borgo Antico in Lucolena. Is 10 km om vanuit Greve maar hebben het er graag voor over. Op de foto Firenze. Iedereen groet uit bella Italia.

Hotel: Europa, Signa

zaterdag 3 juli 2010

Jamie's Italy

You walk into your backyard to find some funghi porcini. Clean them with a soft brush. Slice them. Add a drizzle of really good oliveoil, lemon juice and a little Parmegianno Reggiano. A little salt and peppel if you wish.
Delicious!

Dag 15 3 juli Gaggio Montana 64 km

Op het VWO had ik samen met een aantal vrienden een belangwekkend samenwerkingsverband met de naam: de Unie van het Gemak. Deze naam had niet alleen met onze studieinzet te maken maar eigenlijk alles wat we deden werd in termen van rust en gemak vastgelegd. Daar deed me deze dag aan denken. We hebben vandaag 1200 hoogtemeters gemaakt. Om dit te doen bij deze temperaturen hebben we vele rustpunten, alwaar we genoten van espresso en aqua frizzante (vandaag voor twee: 2.30 euro), gebak en een heerlijke tagliatelle con funghi en subrustpunten waar we ons laafden aan lauw water uit de bidon en genoten van het uitzicht. Het hoogtepunt van vandaag ziet u op de foto.
De Apenijnen bestaan in noord zuid richting uit twee bergketens. Overigens zijn er deskundigen die beweren dat dit in de zuid noord richting ook zo is. Morgen na een korte afdaling nog 26 km klimmen en daarna via Pistoia naar Signa, een voorstad van Florence. We denken dan met de trein naar de stad te gaan. Daarna de Chianti in. We verblijven in een hotel met de naam Chiocciola. Zoek maar op wat dat is!

Hotel: Chiocciola, Gaggio Montana

vrijdag 2 juli 2010

Dag 14 2 juli Spilamberto 96 km

Buiten de verjaardag geen bijzondere dag. Of je moet het bijzonder vinden dat twee 53 jarigen zich voelen als stoofvlees gemarineerd in espresso, water, icetea en cola; een uur of vijf gegaard op een temperatuur van 39 graden. Puffen dus. Verder ook landschappelijk weinig bijzonders. U raadt het al vlak, mais, irrigatiekanalen etc. Een enkel aardig plaatsje, maar zelfs Modena kon ons niet opwindenden: geen Ferrari gezien. Gelukkig zien we de Apenijnen en mogen we morgen naar 800 meter hoogte: lekker klimmen en misschien wat koeler. De Apenijnen doen we in twee dagen. We zijn er nog nooit geweest dus doen we een korte etappe. We denken aan 60 km. Daar schijnen wat aardige plaatsen te zijn. We gaan in het dorp wat eten want in dit zakenhotel lijkt het niet veel. Wel airconditioning gelukkig. Dank voor al jullie verjaardagswensen per telefoon en sms. O ja, Brasil - Ollanda 1-2!!! Super Schneider, een zuigende van Bommel, Robben blijft een tuimelaartje, maar wel gevaarlijk etc. Kortom we hebben allemaal wel een biertje verdiend.

Hotel: San Pellegrino, Spilamberto

donderdag 1 juli 2010

Dag 13 1 juli Sabbioneta 122 Km

Stil staan was geen optie vandaag. Het was of zorgen voor rijwind om af te koelen, of in de schaduw op een terrasje. Dus veel gefietst en vaak espresso en aqua frizzante. Overigens 2 espressi en 2 aqua op terras: 3.20 euro. De eerste stop was Crema, een prachtig oud stadje waar we weer Benjaminse fietsers tegenkomen. Toen de lunch in Cremona, een prachtige stad, met de hoogste kerktoren van Italië (foto). Daarna hebben wij veel geleerd van de italiaanse agricultuur. Wat hebben wij zoal gezien: laaggroeiende tomaatjes in opleiding voor sugosaus; rijst in opleiding tot risotto; grano duro in opleiding tot pasta; mais in opleiding tot veevoer, koeien in opleiding tot carpaccio en (nederlandse?) varkens in opleiding tot Parma ham. Overigens altijd op stal. Verder veel rechtuit, veel irrigatiekanalen, rustige wegen, veel groetende wielrenners en nu in een fraai vestingsstadje. Morgen voor 16 uur finish want dan gaan we voetballen.
O ja, wat denken we van linzen (Ursula)? Of eerstelingen mais? Het blijft spannend. Groet van 35+ graden aan 35 graden. Sterkte met de hitte.

Hotel: Al Duca, Sabbioneta

woensdag 30 juni 2010

Dag 12 30 juni Treviglio 99 KM

Het onderscheid op deze dag kan niet groter. Als u ooit aan het Comomeer bent, in Colico, ga naar Albergo Sci d'oro. Net buiten de drukte is het de meest memorabele overnachting tot nu geworden. We werden welkom geheten door nonna in de rolstoel en de buurvrouw. De gastvrouw was met een motormaaier het gras aan het kortwieken en gaf ons kamer 6. Fantastisch uitzicht, prachtig terras, heerlijk eten, alles uit eigen tuin of van de buren. De eigenaar heeft ook een zus die meehelpt; ze lijken zo weggelopen uit het kleine huisje op de prairie. Ook de espresso was super (foto). 's Morgens weer op de fiets. We voelden ons rijk, samen op het fietsje langs het Comomeer, ook nog met de pont naar Belaggio, en daar zit hem de kneep: deze kilometers zijn stiekem meegeteld. Na het meer brood, San Daniele ham en pesto. Daarna was het vooral warm, onverhard, stoffig en druk. Nu zitten we in Treviglio in een zakenhotel. Fiets in het kantoor van de directie en airconditioning op de kamer; heeft bij 35 graden ook zijn charme. We zijn om 16 uur gestopt; het tempo moet iets omlaag, anders komen we tot de straat van Messina. Twee dagen Po. We genieten elke dag en moe? Hoezo?

Hotel: Atlantic Treviglio

dinsdag 29 juni 2010

Heilig boontje

We zijn nog niet tevreden over jullie antwoorden over de boontjes. We hebben nog een tweede foto. Wie weet het?

Dag 11 29 juni Colico (Comomeer) 95 km

Korte samenvatting: 35 km klimmen, 35 km afdalen en 25 km fietsen. Lange samenvatting: Thusis was perfect, goed hotel en prima eten. Om 7 uur ontbijt en om 8.15 op de fiets, voorzien van voor- en achterlicht. De tocht van Thusis naar Splugen is al behoorlijk zwaar. Gemiddeld 10 km per uur. De temperatuur liep al snel op. Je rijdt eigenlijk tot iets voor Splugen de route naar de San Bernardino. Vanuit Splugen begint het echt zware werk, 6-8%. Het middendeel iets lichter en de laatste 4 km 'a stairway to heaven'. Haarspeldbochten boven elkaar gestapeld en in een dwingend ritme omhoog. Alleen gestopt voor een foto. En dan................ 2200 meter, 1500 meter geklommen, met zijn tweeën, de stampende stoker en glimlachende Leo. Hulde aan Geraldine want hoger dan de Vaalserberg was ze nog nooit gefietst. Boven een paar foto's, een Nederlands stel uit Tilburg op weg naar Florence, even naast de sneeuw gestaan, een paar Amerikanen verteld wat die rare Nederlanders aan het doen zijn, jasje aangetrokken, en naar beneden. Van 2200 naar 300 meter afgedaald. Vooral voor de stoker vervelend, want bij deze snelheden en bochten kan je je niet echt oriënteren. Gelukkig vermaakte ze zich met de wonderlijke flora in de berm, die zorgde voor heimwee aan het tuintje thuis. Beneden aangekomen nog met een stel Belgen gepraat en toen naar het Comomeer. Drukke weg, zeer toeristisch maar net buiten Colico hebben we uitzicht op het meer in opperste rust.
Het was warm vanmiddag, 32 graden. Dat belooft wat voor de Po vlakte. 280 km vlak richting zuidoost. O ja, we hebben net naar de overkant gezwaaid, naar George Clooney, hij vroeg of we een Nespresso kwamen drinken. Nou nee dus, wij willen echte! Op de foto de haarspelden!

Hotel: Sci d'oro, Colico

Dag 10 Foto

Gisteren geen foto door internet pech. Hier lijkt alles het weer te doen. Het uitzicht van de Polenroute.

maandag 28 juni 2010

Dag 10 28 juni Thusis 95 km

Vanmorgen na een lange nacht en een bescheiden ontbijt weer op pad
gegaan vanuit Oberriet. Je slingert langs de Rijn, door Zwitserland,
daarna door Oostenrijk, daarna door Liechtenstein. De route is vrijwel
vlak maar vaak over zand/grind paden. Ging weer prima. Het dorp van
Heidi hebben we letterlijk links laten liggen om te voorkomen dat we
vanwege sentimentele redenen niet verder zouden willen gaan. Na het
passeren van Chur hebben we besloten de zware Polenroute te nemen. Dit
is een route hoog boven de Rijn (onverhard) die in de oorlog is
uitgehakt door Poolse arbeiders die naar Zwitserland waren gevlucht.
We hebben zelfs een paar honderd meter gelopen, want de Keutenberg is
leuk maar vijf achter elkaar werd te veel. Thusis is 35 KM voor de top
van de Splugenpas. Morgen een uurtje eerder op, 7 uur ontbijt en dan
zien we het wel of het gaat. We nemen de hele dag voor de klim en de
afdaling. En dan................ Het hoogtepunt van de vakantie: ons
eerste kopje echte Italiaanse espresso. Eigenlijk doen we het daar
allemaal voor. Nederland 2-1, of dit voetbal tegen Brazilië voldoet?,
zien we volgende week wel weer. Groet aan de lezers en de volgers.

Hotel: Weiss Kreuz, Thusis

zondag 27 juni 2010

Dag 9 27 juni, Oberriet, CH. 93 KM

Vandaag een rustige dag gehad, Vijf uur op de fiets. Tante Sidonia had een klein ontbijtje voor ons na een onrustige nacht, veel uitgaansverkeer. Eenmaal op de fiets werd het een afwisselende dag. Eerst het dal van de Thur, later het dal van de Sitter, met de 'ferryman'. Middels een kleine omweg kom je in een natuurgebied met een recreatieboerderij aan de rivier. Hier zet een lokale veerman je over (schijnt een bedevaartsroute geweest te zijn), maakt een foto van je en vertelt over de honderden Nederlanders die hij veilig overgebracht heeft. Daarna afdaling naar de Bodensee, het Benidorm van Zwitserland. Daar lekkerbekjes gegeten van zoetwatervis. G: geen petite friture btw. Daarna fiets je langs de grens van Oostenrijk ( St Anton, drie uur lopen! ) over een kilometers lang onverhard pad. Nu een heerlijk hotel, Wasje op het balkon, Duitsland 4-1 , en dadelijk heerlijk koud bier. We zien de eerste bergen met sneeuw. Morgen kruipen we voorbij Chur en dan ................ Op de foto het pontje. De ferryman komt later.

Hotel: zur Krone, Oberriet

Vraag van de dag?

Hoe heet dit gewas, wij weten het niet. Ongeveer 120-150 cm hoog. Soja?

zaterdag 26 juni 2010

Dag 8 26 juni Frauenfeld 115 km

Zwitserland is niet zenuwachtig meer. Na een hoopvolle avond werd het niets. Het hotel gisteren was super. Na een heerlijke nacht vanmorgen op de fiets. Het was al snel warm. De route loopt langs de moeder van aller rivieren de Rijn. Deels aan de Zwitserse kant, deels aan de Duitse kant. We konden elke keer, ondanks onze snelheid, zonder Zwitserland vignet het land in. Mooie dorpjes met een hoog rollator gehalte. Ook de lunch was revalideren in het park van een kurort. Daarna net voor Waldshut op een Keutebergje een enorme knal: ketting gebroken! De achterste ketting aan gort. Gelukkig alle materiaal bij ons om de ketting iets in te korten en naar Waldshut af te dalen. De plaatselijke mechanicien keek goedkeurend naar de gekoppelde schakel, dus alleen voor de zekerheid een neue kette gekocht. Daarna nog een uur of twee gestoempd en nu zijn we in Frauenfeld. Leuke kern, verder niets aan. Tante Sidonia van hotel Libelle wachtte ons op en de tandem kreeg een plekje in de kelder van het spookhuis. We gaan maar een Italiaan zoeken. Op de foto een grensovergang Laufenburg.

Hotel: Libelle Frauenfeld

vrijdag 25 juni 2010

Dag 7 25 juni Kaiseraugst (CH ) 112 KM

Vandaag heeft la douce France zich weer van zijn beste kant laten zien. De oude Herberg, les deux clefs, uit 1632, had een prima bed en een perfect ontbijt. Rond 9 uur zijn we rustig door de wijngaarden en de akkers gefietst. Daarna kilometers bospad en daarna langs een kanaal. Onderweg café met taart, stokbrood geit tomaat en een achterband op de kop getikt. Helaas geen vouwband dus de achterband verwisseld en de vouwband weer in de tas gedaan. Daarna een cultureel uitje. In Weil am Rhein naar het Vitra museum geweest. De gebouwen waren mooier dan de inhoud. Wel mooi hoor die Vitra meubelen. Daarna naar Basel, een heel gedoe natuurlijk, maar na een half uurtje zaten we weer op de GPS track. Gaat eigenlijk prima. We kijken per dag 6-7 keer in het boekje en rijden verder achter het pijltje aan. We zitten nu in Landgasthof Adler in Kaiseraugst. Allemaal zenuwachtig natuurlijk, voetbal vanavond. Nog 300 km tot de voet van de Alp. Gaan we rustig 3 dagen over doen. Tot morgen. Op de foto de fietsbrug tussen Frankrijk en Duitsland over de Rijn.

Hotel: Adler, Kaiseraugst (ook op terugweg overnacht met Birgit)

donderdag 24 juni 2010

Dag 6 24 juni Turckheim (Colmar) 118 km

We kunnen het niet laten, weer een flinke dag.
Zonder dat we het wisten zaten Hans en Joke weer in hetzelfde hotel. Prima gegeten in restaurant la Piscine, Italiaans op zijn Frans. Heerlijk en lang geslapen en om 9 uur op de fiets. Na 10 km begon de aanloop naar de col du Donon. Het is 10 km 4% en daarna 7 km 7%. Heavy maar goed te doen, zeker toen de tandem een tandem werd. De top is 820 meter, maar geen bordje te zien. Iets na de top een gigantische bosbessen taart, in een tent die op Falty Towers leek, inclusief Cleese. De afdaling zal ik jullie besparen, want mijn typesnelheid staat niet toe om te beschrijven hoe 65 km per uur voelt. Later nog een kleine hobbel (col de Steige) en daarna rap naar Selestat. Daar besloten nog een uurtje van het zonnetje, de rugwind en het prachtig fietspad door de wijngaarden te genieten. Turckheim is een echt toeristendorp, vanavond een miniwandeling, eten en voetbal kijken. A bientot! Op de foto een stukje klim.

Hotel: les deux Clefs, Turckheim

woensdag 23 juni 2010

De kamer : eind van de middag

Dag 5 23 juni Sarrebourg 135 km

Veel te lang gefietst vandaag. Vanmorgen heerlijk ontbeten met onze tandemvrienden van gisteravond. Net na negen uur op de fiets. In Kedange nog brood en water ingeslagen, want de eerste 100! Km zijn er geen winkels. Ook vandaag de hele dag klimmen en dalen. Af en toe zwaar, maar meestal goed te doen. In het dorp waar we wilden overnachten was het hotel vol, dus we moesten verder dan gedacht. Het voordeel is dat we dicht tegen de Vogezen aan zitten, dus morgen de eerste col (tweede categorie). In de Elzas hebben we ons zelf een halve rustdag beloofd. Op de foto fietspad in Lotharingen (praten ze Duits).

Hotel: Les Cedres, Sarrebourg

dinsdag 22 juni 2010

Dag 4 22 juni Koenigsmacker (Frankrijk) 115 km

Een bijzondere dag: mooi weer, zonnetje, redelijk vlak en een jarige ! Geraldine is jarig. Bedankt voor jullie sms berichten! Om 9 uur na een stevig ontbijt vertrokken uit Dasburg. Na 1 km waren we in Luxemburg. Daarna het dal van de Ours, het dal van de Saur tot slot het dal van de Moesel. De gehele dag op en neer. 10 km per uur omhoog en soms boven de 50 naar beneden. De foto is uit Schengen. Daar staat een monument met oa de foto van Aad Kosto en Piet Dankert. Kent u ze nog. Schengen is al weer 25 jaar geleden. Langs de Moesel was het racen. Ruim boven 25 km per uur gemiddeld. Over de hele dag 19.8. Het laatste uur reden we samen met een stel uit Gouda op een .......... tandem. Het plaatselijk nieuws opent vanavond met onze komst denken wij. We gaan nu een feestbiertje drinken en maken het laat vanavond. Om 21:30 plat denken we. Tot morgen.

Hotel: La Lorraine, Koenigsmacker

maandag 21 juni 2010

Dag 3 21 juni Dasburg 113 km

Het was een stevige dag vandaag. Na een prima maaltijd gisteren en een lange nacht die begon met Brazilië op de buis, maar na de 1-0 niets meer gezien. Ook het ontbijt was prima, dus op naar de Hoge Venen. Leeg, mooi, hertje gezien, om de onverharde wegen heen gereden, een beetje verdwaald, maar tussen de middag heerlijk taart in Butgenbach. Ook nog twee binnenbandjes gescoord. Daarna 30 km afdalen. De weg loopt hier voor een deel over een oude spoorweg die ze met zand en grint hebben verhard. In onze taart-eet-pauze grote schrik. Telefoon kwijt. Gelukkig alleen op de verkeerde plek opgeborgen. Daarna de zwaarste klim tot nu. Ruim 3 km van 7-8 %, waarna we rustig hebben doorgefietst naar het hotel. Gezellig: allemaal Nederlandse motor mannen en vrouwen. Nu een biertje op 1000 meter van de Luxemburgse grens. Volgers en sms-ers bedankt voor de steun. O ja, laatste uur zon er voor gewoon fris.

Hotel: Daytona Dasburg

zondag 20 juni 2010

Dag 2 20 juni Raeren 126 km

Vandaag een lange rit gemaakt. Na het sterrendiner gisteravond, het gesnurk van Hans en een heerlijk ontbijt vertrokken we om 09:10 uur. Door Belgie, vaak langs de Willemsvaart, ging het aangenaam snel. Het pad langs het kanaal was af en toe onverhard, dus na een tijdje een lekke achterband. Zelfs de kevlarlaag van de band was beschadigd. Balen dus en 20 min. oponthoud. Daarna lunch in het Wyck in Maastricht. Toen de keuze gemaakt er nog maar een flinke slinger aan te geven. De Bemelerberg ging vlot, maar na Epen werd het zwaarder. Om 17:30 uur in Raeren gearriveerd. Wasje hangt en lekker gedouched. Dadelijk een hapje eten en vroeg naar bed. Morgen vast weer heftig. Groet en een foto uit het Geuldal.

Hotel: Zum Onkel Jonathan, Raeren

zaterdag 19 juni 2010

Dag 1: 19 juni Valkenswaard 99 km

Dag 1 zit er op. Een paar flinke buien, maar wind mee. Bij Rijen even gegeten. De route was rustiek langs kanalen, door bos en heide en zelfs af en toe een zandpad. Nu zitten we aan de borrel bij Hans en Ella. Morgen via België naar Maastricht en daar begint de route echt. De wind blijft noord dus dat helpt geweldig. De foto is het ontroerende afscheid. Iedereen dank voor jullie goede wensen.

Hotel: Chez Ella en Hans Valkenswaard

zaterdag 12 juni 2010

Zierikzee

Gisteren heen en weer naar Zierikzee geweest. Heen forse tegenwind, terug wind schuin achter. Totaal 145 kilometer, dus een fikse afstand. De tocht verliep voorspoedig, alleen loopt de voorrem wat aan en is de fiets smerig van de modder in de Heinenoordtunnel. Nog 7 dagen tot de start!

maandag 24 mei 2010

Eindelijk mooi weer

De pinksterdagen hebben we flink gefietst en vooral het tempo hoog gehouden. Zondag 90 km en maandag 40 km. Gemiddelde snelheid 26,5 km/uur. Gaan we op onze reis zeker niet halen. Net windje mee, met Birgit 50 km per uur. Super! Het wordt nu aftellen; over vier weken de Ardennen.

donderdag 13 mei 2010

Klimstage


Vandaag in Limburg is het vooral erg koud en nat. Zeven graden in mei! Klimmen gaat boven verwachting. De Vaalserberg was ons letterlijke hoogtepunt. De foto laat de stoker zien bij het monument. Snel naar Bemelen voor een warme douche.

zondag 9 mei 2010

Boretti classic

Gisteren hebben we 135 km getraind samen met 5000 anderen. Rondom Amsterdam was een toertocht ter gelegenheid van de proloog van de Giro. Het weer viel mee en we werden omringd door perfecte ploeggenoten. Kirsten, Vincent, Goran en Birgit fietsten met ons mee. Op naar 19 juni.